علت لکنت زبان چیست

لکنت زبان یک اختلال گفتاری است که با اختلالات مکرر در جریان طبیعی گفتار، مانند تکرار صدا یا هجاهای طولانی همراه است. درمان این اختلال معمولاً شامل گفتار درمانی با یک متخصص گفتاردرمانی است که از تکنیک‌های خاصی استفاده می‌کند.

• دسته بندی: پیشگیری و درمان
• تاریخ انتشار: 1403/07/02
• زمان مطالعه: 8 دقیقه

علت لکنت زبان

لکنت زبان اختلالی در گفتار است که در آن صداها، هجاها یا کلمات تکرار یا طولانی‌تر از حد معمول بیان می‌شوند و فرد نمی‌تواند کلمات را به صورت پیوسته ادا کند. افرادی که لکنت دارند، می‌دانند چه می‌خواهند بگویند، اما به سختی آن را بیان می‌کنند. برای مثال ممکن است یک کلمه، یک هجا، حروف بی‌صدا و صدا دار را تکرار یا به صورت طولانی بیان کنند. یا اینکه حین سخنرانی ممکن است متوقف شوند، زیرا به یک کلمه یا صدای مشکل‌دار بر می‌خورند.

لکنت زبان چیست؟ (معنی لکنت)

لکنت ممکن است در میان کودکان کوچکتر به عنوان بخش طبیعی از یادگیری صحبت باشد. در کودکان کوچکتر ممکن است هنگامی که توانایی گفتاری و زبانی آنها به اندازه کافی پیشرفت نکرده تا بتوانند آنچه که می‌خواهند را بگویند دچار لکنت باشند. با این حال، گاهی اوقات لکنت یک وضعیتی مزمن است که تا بزرگسالی ادامه می‌یابد. این نوع لکنت زبان می‌تواند بر روی اعتماد به نفس و تعاملات فرد با دیگران تاثیر بگذارد. کودکان و بزرگسالانی که لکنت دارند ممکن است از درمان‌هایی مانند گفتار درمانی، استفاده از دستگاه‌های الکترونیکی برای بهبود روان بودن گفتار و درمان شناختی رفتاری بهرمند شوند.

علائم لکنت زبان چیست؟

علائم لکنت زبان ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• دشواری در شروع یک کلمه، عبارت یا جمله
• طولانی کردن یک حرف یا صدا در یک کلمه
• تکرار کردن یک صدا، بخش یا کلمه
• سکوت مختصر برای هجا یا کلمات خاص، یا مکث در یک کلمه
• اضافه کردن کلماتی مانند um هنگامی که گفتن کلمه‌ی بعد دشوار است
• تنش بیش از حد و حرکت صورت و اندام فوقانی برای فهماندن کلمه
• اضطراب به هنگام صحبت کردن
• ناتوانی در برقراری ارتباطی موثر
• مشکلات گفتاری لکنت ممکن است با هر کدام از علائم زیر دیده شود:
• چشمک زدن سریع
• لرزش لب‌ها و فک
• تیک صورت
• تکان خوردن سر
• قفل کردن مشت‌ها

فرد در شرایطی مانند هیجان زدگی، خستگی، استرس و عجله یا تحت فشار بودن ممکن است لکنت زبانش بدتر شود. همچنین قرار گرفتن در موقعیت‌هایی مانند صحبت کردن در جمع یا پشت تلفن برای فردی که دچار لکنت است دشوار است. با این حال این افراد هنگامی که با خودشان حرف می‌زنند آواز می‌خوانند یا به صورت هم صدا با دیگران می‌خوانند لکنت زبان ندارند. کودکان مبتلا به لکنت خفیف نیز، اغلب از لکنت زبان خود بی اطلاع هستند مگر آنکه در شرایط سخت قرار بگیرند. حرکات صورت، اضطراب و لکنت زمانی ایجاد می‌شود که از آن‌ها خواسته می‌شود صحبت کنند.

آیا کودک شما علائم لکنت زبان دارد؟

هرچه سریع‌تر علت لکنت زبان رو پیدا کن و برای درمان اقدام کن.

علل لکنت زبان چیست؟

ترکیبی از عوامل متعدد می‌تواند موجب لکنت شود. علل احتمالی لکنت زبان عبارتند از:

• اختلال در کنترل حرکت گفتار: برخی شواهد نشان می‌دهند که اختلال در کنترل گفتار مانند زمانبندی و ناهماهنگی حسی و حرکتی می‌تواند منجر به لکنت زبان شود.
• ژنتیک: به نظر می‌رسد لکنت زبان به دنبال برخی اختلالات ژنتیکی دیده می‌شود.
• آسیب مغزی: شیوا و روان صحبت کردن به دنبال علل دیگری نیز می‌تواند دچار اختلال شود. سکته مغزی، آسیب‌های مغزی و سایر اختلالات مغزی می‌تواند موجب کندی در گفتار، مکث یا تکرار صداها شود.
• آسیب احساسی: شیوا و روان صحبت کردن نیز می‌تواند به دنبال زمینه‌های احساسی و اضطرابی نیز مختل شود. افرادی که لکنت زبان ندارند نیز ممکن است به دنبال فشارهای روحی و عصبی دچار لکنت زبان شوند. مشکلات گفتاری که پس از یک ضربه‌ی عاطفی ظاهر می‌شوند (لکنت روانی) غیر معمول هستند و مانند لکنت‌های رشدی نیستند.

علت لکنت زبان ناگهانی در بزرگسالان چیست؟

لکنت ناگهانی در بزرگسالان یک تجربه نگران کننده و ناراحت کننده است. لکنت، که شامل اختلال در گفتار است، معمولاً در کودکان شایع‌تر است، اما گاهی اوقات ممکن است در بزرگسالی ظاهر شود. لکنت زبان ناگهانی در بزرگسالان می‌تواند ناشی از عوامل مختلفی باشد که برخی از آنها موقتی هستند. برخی از این عوامل عبارتند از:

• استرس روانی یا اضطراب
• عوامل عصبی
• عوارض جانبی دارو
• شرایط پزشکی
• تومورها یا ضایعات در مغز یا نواحی مربوط به گفتار
• سوء مصرف مواد
• عفونت یا التهابی که گلو، دهان یا ساختارهای درگیر در گفتار را تحت تاثیر قرار دهد
• علل ناشناخته

عوامل خطر لکنت زبان چیست؟

لکنت زبان درمردان بیشتر از زنان دیده می‌شود. عواملی که فرد را مستعد لکنت زبان می‌کنند عبارتند از:

• تاخیر رشد دردوران کودکی: کودکان مبتلا به تاخیر رشد و سایر مشکلات گفتاری بیشتر از دیگران دچار لکنت زبان می‌شوند.
• سابقه خانوادگی لکنت زبان
• استرس: استرس در خانواده، انتظارات بالای والدین یا هر نوع فشار روحی می‌تواند لکنت زبان را بدتر کند.

معمولا با مشاهده‌ی کودک می‌توان لکنت زبان را در او تشخیص داد.

تشخیص لکنت زبان در کودکان ۳ ساله و بالاتر چگونه است؟

تشخیص لکنت زبان در کودکان از طریق معاینه و مشاهده و برخی ارزیابی‌ها و تست‌های متخصص نورولوژی انجام می‌شود. اگر مشکوک هستید که فرزندتان به لکنت زبان دچار است، باید با یک پزشک متخصص در اختلالات گفتار مشورت کنید. معمولا برای کودکانی که لکنت زبان دارند، ارزیابی‌ها و بررسی‌های زیر انجام می‌شود:

• اغلب با مشاهده الگوهای گفتاری غیرعادی در فرزندان توسط والدین یا مراقبان بهداشتی
• گوش دادن به گفتار محاوره‌ای کودک و تجزیه و تحلیل ماهیت و شدت لکنت گفتار
• ارزیابی مهارت‌های زبانی کودک مانند واژگان، دستور زبان و درک مطلب
• پرسشنامه والدین و معلم
• ارزیابی و مشاهده گفتار کودک در محیط‌های مختلف، مانند خانه، مدرسه یا در حین بازی
• ارزیابی عوامل عاطفی مانند اضطراب و عزت نفس
• استفاده از ابزارهای ارزیابی استاندارد برای اندازه‌گیری شدت لکنت و تأثیر آن بر زندگی کودک

درمان لکنت زبان چیست؟

لکنت زبان ممکن است در هر سنی رخ دهد. پاتولوژیست گفتار و زبان پس از ارزیابی‌های کامل می‌تواند در مورد بهترین روش درمان تصمیم بگیرد. برای درمان کودکان و بزرگسالانی که لکنت دارند، روش‌های مختلفی در دسترس هستند. از آنچا که متغیرهای مختلف و نیازهای فردی متفاوت است، یک روش یا ترکیبی از روش‌هایی که برای یک فرد موثر است ممکن است برای فرد دیگر مفید نباشد. لکنت ممکن است با درمان به طور کامل برطرف نشود، اما می‌تواند مهارت‌های کمک‌کننده زیر را به فرد آموزش دهد:

• پیشروی در روانی کلام
• بهبود ارتباطات موثر
• مشارکت کامل در فعالیت‌های شغلی، اجتماعی و مدرسه

چند مثال از از روش‌های درمان که اثر بخشی آن اثبات نشده، عبارتند از:

• گفتار درمانی: گفتار درمانی به شما یاد می‌دهد که سرعت گفتار خود را کم کنید و بدانید که چه موقع دچار لکنت می‌شوید. شما ممکن است هنگام شروع گفتاردرمانی به آرامی و عمدا صحبت کنید اما با گذشت زمان الگوی گفتاری طبیعی‌تری داشته باشید.
• ابزارهای الکتریکی: ابزارهای الکترونیکی متعددی برای افزایش روان گفتار وجود دارد.
• درمان رفتاری شناختی: این نوع روان درمانی می‌تواند به شما کمک کند تا بتوانید روش‌های تفکر را که موجب بدتر شدن لکنت شما می‌شود را شناسایی کرده و تغییر دهید. همچنین می‌تواند در حل مشکلات مربوط به لکنت زبان مانند اعتماد به نفس، اضطراب و استرس به شما کمک کند.
• تعامل کودک و والدین: مداخله والدین در تکنیک‌های تمرین در خانه، بخش مهمی از کمک به کودک برای مقابله با لکنت به ویژه در برخی روش‌ها است. برای تعیین بهترین روش برای فرزندتان، از راهنمایی‌های پاتولوژیست گفتار و زبان کمک بگیرید.

برای درمان تخصصی و سریع لکنت زبان به دکتر متخصص گفتاردرمانی مراجعه کن.

قرص درمان لکنت زبان (برای درمان لکنت زبان چه بخوریم؟)

هیچ رژیم غذایی خاصی وجود ندارد که بتواند لکنت زبان را درمان کند. لکنت، در درجه اول، یک اختلال گفتار و زبان است و علل آن پیچیده و چندوجهی است و اغلب شامل ترکیبی از عوامل ژنتیکی، عصبی و محیطی است. در حالیکه رژیم غذایی می‌تواند در سلامت و تندرستی کلی نقش داشته باشد، اما خود درمان مستقیم یا موثری برای لکنت زبان نیست.

اما برخی از داروها برای درمان این اختلال به کار برده می‌شوند که عبارتند از:

• آلپرازولام
• سیتالوپرام

عوارض لکنت زبان چیست؟

لکنت می‌تواند موجب هر کدام از عوارض زیر شود:

• اشکال در ارتباط با دیگران
• مضطرب بودن هنگام صحبت کردن
• صحبت نکردن یا اجتناب از موقعیت‌هایی که نیاز به صحبت کردن دارد
• فقدان موفقیت‌های شغلی، اجتماعی و تحصیلی
• اعتماد به نفس پایین

علائم، علت و درمان لکنت زبان

نتیجه گیری و راهنمای مراجعه به دکتر

لکنت زبان به طور معمول در بین کودکان ۲ تا ۵ سال شایع‌تر است. در بیشتر کودکان، لکنت بخشی از یادگیری صحبت کردن است و به خودی خود بر طرف می‌شود. با این وجود لکنتی که پایدار است و برطرف نمی‌شود برای بهبود نیازمند درمان است. در صورت مشاهده هر کدام از موارد زیر به پزشک مراجعه کنید:

• لکنت بیشتر از ۶ ماه طول می‌کشد.
• لکنت با سایر مشکلات گفتاری و زبانی همراه است.
• لکنت با افزایش سن کودک بیشتر می شود یا همچنان ادامه می‌یابد.
• لکنت با سفت شدن عضلات یا تلاش واضح برای صحبت کردن باشد.
• لکنت بر روی عملکرد موثر تحصیلی، شغلی و اجتماعی فرد اثرگذار بوده است.
• لکنت موجب اضطراب و مشکلات از قبیل ترس و اجتناب از شرایطی که مستلزم صحبت کردن است، می‌شود.
• لکنت در بزرگسالی شروع می‌شود.

برای درمان و مدیریت لکنت زبان باید به دکتر گفتار درمانی مراجعه کنید. همچنین دکتر روانشناس یا دکتر اعصاب و روان می‌تواند به شما کمک کند تا این مسئله را به طور ریشه‌ای درمان کنید.

لکنت خود معمولاً نشانه‌ای از یک مشکل جدی سلامتی نیست. در بزرگسالان، لکنت ناگهانی ممکن است نیاز به ارزیابی پزشکی برای رد شرایط زمینه‌ای داشته باشد.