سندرم ترک الکل

سندرم ترک الکل یک وضعیت پیچیده و چالش‌برانگیز است که ممکن است بر اثر قطع کاربرد مداوم الکل یا کاهش مصرف آن به صورت ناگهانی، در افرادی که مدت زمان طولانی الکل مصرف کرده‌اند، پیش آید. این سندرم ممکن است با علائم جسمی و روانی همراه باشد که گاهاً بسیار ناراحت‌کننده باشند.

اختصاصی

• دسته بندی: پیشگیری و درمان
• تاریخ انتشار: 1403/07/17
• زمان مطالعه: 4 دقیقه

سندرم ترک الکل،‌ علائم و درمان

سندرم ترک الکل یک وضعیت پیچیده و چالش‌برانگیز است که ممکن است بر اثر قطع کاربرد مداوم الکل یا کاهش مصرف آن به صورت ناگهانی، در افرادی که مدت زمان طولانی الکل مصرف کرده‌اند، پیش آید. این سندرم ممکن است با علائم جسمی و روانی همراه باشد که گاهاً بسیار ناراحت‌کننده باشند. مهم‌ترین چالش در مدیریت سندرم ترک الکل، درک علل و علائم آن، همچنین ارائه مداخلات موثر برای کمک به فرد در این مسیر پیچیده است.

سندرم ترک الکل چیست؟

ترک الکل که سندرم ترک الکل (AWS) نیز نامیده می‌شود، فرآیند ناراحت‌کننده‌ای است که بدن شما طی می‌کند زمانی که سعی می‌کنید الکل را متوقف کنید یا به هر دلیلی نمی‌توانید الکل بنوشید (مثلاً اگر نتوانید آن را دریافت کنید). قرار گرفتن مداوم در معرض الکل بدن شما را به داشتن آن در سیستم خود عادت می‌دهد. اگر به طور ناگهانی نوشیدن الکل را متوقف کنید، ممکن است علائم ناخوشایند و خطرناک ترک را تجربه کنید. اعتیاد به الکل می‌تواند تغییرات فیزیکی در بدن شما ایجاد کند که کنترل مصرف الکل را دشوار می‌کند. همچنین می‌تواند کاهش یا توقف سوء مصرف الکل را به طور فزاینده‌ای چالش برانگیز کند.

علائم ترک الکل چیست؟

ماهیت و شدت علائم ترک الکل که تجربه می‌کنید تحت تأثیر تعدادی از عوامل شخصی است، از جمله میزان مصرف الکل. علائم ترک الکل می‌تواند از احساسات جسمی و روانی خفیف، ناراحت کننده تا موارد شدید و تهدید کننده زندگی متفاوت باشد. به غیر از ترک، علائم و نشانه‌های بسیاری دیگر از اختلال مصرف الکل وجود دارد که باید به آنها توجه کرد. علائم رایج سندرم ترک الکل عبارتند از:

• تهوع و استفراغ

• سردرد

• درد شکم

• خستگی

• درجه حرارت بالا و یا لرز

• رویاهای ناخوشایند و واضح

• تیک و لرزش

• ضربان قلب نامنظم یا افزایش یافته

• تعرق مفرط

• لرزیدن

• کاهش اشتها

• افسردگی

• اضطراب

• بیخوابی

• نوسانات خلقی

• گیجی

• تحریک پذیری

• مشکل در تمرکز

• میل شدید به الکل

• علائم شدید ترک

سندرم ترک الکل چگونه ایجاد می‌شود؟

برخی از موادی که بدن در معرض آن‌ها قرار دارد باعث ایجاد تغییراتی در سطح بیولوژیکی و روانی در فرد می‌شود و همچنین باعث ایجاد تغییرات بیوشیمیایی مختلف در سطح بافت می‌شود. با تأثیر داروها یا مواد شیمیایی وارد شده به بدن، واکنش‌های بیوشیمیایی مختلفی در سلول‌های عصبی مغز ایجاد می‌شود و سیستم پاداش مغز فعال می‌شود. در نتیجه، افراد پس از مصرف مواد در معرض یک اثر تقویت کننده مثبت روانشناختی قرار می‌گیرند و دائماً به ماده مربوطه نیاز دارند. این امر باعث ایجاد اعتیاد می‌شود. اعتیاد به مواد مخدر یا مواد شیمیایی در دو سطح متفاوت رخ می‌دهد. این موارد را می‌توان به صورت زیر خلاصه کرد:

وابستگی فیزیکی

برخی از مواد شیمیایی، مانند مسکن‌ها مواد افیونی، اثرات فیزیولوژیکی مختلفی بر بدن ایجاد می‌کنند. اثرات خاص شیمیایی را می‌توان از نظر بالینی بر روی پارامترهای فیزیکی مانند ضربان قلب و تنفس، تعریق و اندازه مردمک مشاهده کرد. از آنجایی که اثرات استفاده طولانی مدت از این ماده شیمیایی، طبیعی بودن فیزیولوژیک جدید بدن را تعیین می‌کند، در صورت قطع دارو، بدن نیاز به مصرف ماده شیمیایی مربوطه دارد. از این نوع اعتیاد به عنوان اعتیاد فیزیکی یاد می‌شود.

اعتیاد روانی

پس از استفاده از ماده شیمیایی، مرکز پاداش مغز فعال می‌شود و در نتیجه احساس لذت نسبت به مصرف مواد ایجاد می‌شود. به منظور تحریک مجدد احساس لذت، فرد به طور مداوم به مصرف این ماده در دوزهای مکرر ادامه می‌دهد. این نوع اعتیاد به اعتیاد روانی معروف است، پس از قطع مصرف ماده‌ای که وابستگی جسمی یا روانی ایجاد می‌کند، بسته به ماده، علائم ترک مختلفی بروز می‌کند. در حالی که این علائم از نظر فیزیولوژیکی به عنوان ناپدید شدن و معکوس شدن اثرات ماده بر بدن رخ می‌دهد. در اعتیاد روانی، علائم عصبی و روانی عمدتاً دیده می‌شود.

درمان سندرم ترک الکل

وابستگی به دارو یا مواد در بیمارانی که علائم ترک را نشان می‌دهند باید ارزیابی شود. در موارد ترک ناگهانی، در حالی که وضعیت اورژانسی بیمار با درمان علامتی برطرف می‌شود، باید در درازمدت با اعتیاد مبارزه کرد و اعتیاد به مواد را ترک کرد. از آنجایی که علائم ترک بسته به ماده مصرفی متفاوت است، درمان ترک نیز بسته به ماده متفاوت است.به عنوان مثال، علائم ترک که در موارد اعتیاد به موادی که اثرات شدیدی مانند کافئین ندارند، مشاهده می‌شود، خود محدود شونده هستند و ممکن است نیازی به درمان اضافی نداشته باشند. علاوه بر این، در صورت قطع مصرف برخی از مواد، ممکن است همه افراد دچار علائم ترک شوند. به عنوان مثال، در صورت قطع مصرف الکل، ترک ممکن است در همه افراد معتاد به الکل رخ ندهد، اما باید از درمان دارویی برای کنترل علائم ترک که در بخش قابل توجهی از معتادان به الکل و مواد رخ می‌دهد، استفاده کرد. این کار را می‌توان با دادن دوزهای کنترل شده از داروهایی که معادل ماده اعتیادآور است یا با استفاده از محصولات دارویی ایمن با مکانیسم اثر مشابه انجام داد.

درمان سندرم ترک الکل