مصرف نابجای آنتی‌بیوتیک و ریسک اختلالات شناختی

مطالعه جدیدی که در 23 مارچ به صورت آنلاین در مجله PLOS ONE منتشر شد، نشان می‌دهد که استفاده طولانی مدت از آنتی بیوتیک‌ها در دوره میانسالی با بروز زوال شناختی در سال‌های آتی زندگی مرتبط است.

اختصاصی

• دسته بندی: آشنایی با بیماری
• تاریخ انتشار: 1403/07/18
• زمان مطالعه: 3 دقیقه

مصرف نابجای آنتی‌بیوتیک و ریسک اختلالات شناختی

مطالعه جدیدی که در 23 مارچ به صورت آنلاین در مجله PLOS ONE منتشر شد، نشان می‌دهد که استفاده طولانی مدت از آنتی بیوتیک‌ها در دوره میانسالی با بروز زوال شناختی در سال‌های آتی زندگی مرتبط است.

برای این مطالعه، دانشمندان داده‌های مربوط به مصرف خودسرانه آنتی‌بیوتیک14000 پرستار میانسال را با نتایج بررسی‌های عصبی-روان‌شناختی آن‌ها که 7 سال بعد انجام شد، تطابق دادند. نتایج نشان داد آن دسته از پرستارانی که حداقل به مدت 2 ماه در یک دوره 4 ساله آنتی‌بیوتیک مصرف کردند، در فعالیت‌های مرتبط با حافظه، یادگیری، توجه و سرعت واکنش‌های سایکوموتور نمرات پایین‌تری داشتند. اثرات منفی آنتی‌بیوتیک‌ها بر عملکرد شناختی بیماران با اثرات 3 الی 4 سال کهولت سن برابری می‌کند.

اندرو چان، MD-MPH و متخصص گوارش در دانشکده پزشکی هاروارد یکی از محققین این مقاله است. این پژوهشگر احتمال تاثیر مستقیم آنتی‌بیوتیک‌ها بر روی مغز را رد نمی‌کند اما در مصاحبه با خبرنامه Medscape Medical News عنوان کرده‌ که فرضیه اصلی او این است که این اختلال ناشی از اثرات مخرب آنتی‌بیوتیک‌ها بر میکروبیوتا روده می‌باشد. تحقیقاتی که روی موش‌ها انجام شده نشان می‌دهد که آنتی‌بیوتیک‌هایی مانند آمپی‌سیلین که در مغز غیرقابل شناسایی هستند، با دیس‌بیوز[1] روده و اختلالات شناختی مرتبط می‌باشند. دیس بیوز یا دیس باکتریوز به اختلال در هموستاز میکروبیوم اتلاق می‌شود. این اختلالات ممکن است ناشی از عدم تعادل در فلور میکروبی، تغییر در ترکیب عملکردی و فعالیت‌های متابولیکی میکروب‌ها یا تغییر در توزیع آن‌ها در بدن ‌باشد.

مطالعات انسانی قبلی نشان داده‌اند که میکروبیوم روده افراد مبتلا به زوال عقل و آلزایمر با میکروبیوم روده داوطلبان سالم متفاوت بوده‌است. به طور معمول در روده این بیماران، باکتری‌های بیشتری از جنس Bacteroides و تعداد کمتری از باکتری‌های جنس Bifidobacterium  وجود دارد. تحقیقات دیگر تغییرات در تنوع و کاهش غنای میکروب‌های روده را با چندین بیماری دیگر از جمله بیماری کرون و اختلالات طیف اوتیسم، مولتیپل اسکلروزیس و بیماری پارکینسون مرتبط دانسته‌اند.

مطابق اظهارات ویکتوریا نیکولوا، محقق کینگز کالج لندن، مطالعات متعددی حیوانی و همچنین برخی از مطالعات انسانی تایید کرده‌اند که دیس بیوز روده با اختلالات شناختی و همچنین تغییرات مغزی در ارتباط است. لازم به ذکر است که تغییراتی که آنتی‌بیوتیک‌ها در میکروبیوم ایجاد می‌کنند ممکن است تا ماه‌ها یا حتی سال‌ها ادامه داشته باشد.

تریلیون‌ها میکروب موجود در روده انسان از طرق مختلفی روی سیستم مغزی اثر می‌گذارند. این باکتری‌ها ممکن است به عصب واگ نفوذ کنند یا با سلول‌های ایمنی تعامل نمایند. در برخی موارد، این باکتری‌ها منجر به ترشح نوروترانسمیترهای ویژه‌ای در جریان خون می‌شوند که می‌تواند از سد خونی-مغزی گذر کنند.

به گفته چان، آنتی بیوتیک‌ها و اختلال در میکروبیوم روده ممکن است باعث ایجاد نوعی التهابی مزمن شود که افراد را مستعد ابتلا به زوال شناختی می‌کند. چنین التهابی می‌تواند توسط اندوتوکسین‌های باکتریایی ایجاد شود. اندوتوکسین‌ها ترکیبات بالقوه سمی هستند که توسط باکتری‌های گرم منفی مانند  Bacteroidesترشح می‌شوند. لازم به ذکر است Bacteroides به وفور در روده بیماران مبتلا به بیماری آلزایمر یافت می‌شود.

آزمایشات نشان می‌دهند که تزریق اندوتوکسین به موش‌ها می‌تواند منجر به تشکیل بیشتر پلاک‌های آمیلوئیدی در مغز این حیوانات شود. پلاک‌های آمیلوئیدی توده‌های نامحلول از پروتئین‌هایی با ساختار ناهنجار هستند‌ که بین سلول‌های عصبی در مغز تشکیل می‌شوند و به طور بالقوه سیگنال‌های سلول به سلول را مسدود می‌نمایند. تحقیقاتی که روی جوندگان انجام شده اثر آنتی‌بیوتیک‌ها در تشکیل پلاک‌های آمیلوئیدی را ثابت کرده‌است.

چان معتقد است که هنوز برای ارائه هر گونه توصیه‌ قطعی زود است و نمی‌توان به دلیل افزایش ریسک دمانس افراد را از مصرف آنتی‌بیوتیک‌ها منع نمود. با این حال، به نظر می‌رسد لازم باشد که دستورالعمل‌های بالینی در خصوص تجویز آنتی‌بیوتیک‌ها سخت‌گیرانه‌تر عمل کنند. شایان ذکر است که مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری آمریکا (CDC) تخمین می‌زند که حداقل 30 درصد از نسخه‌های سرپایی آنتی‌بیوتیک در ایالات متحده غیرضروری است،

اختلال ناشی از اثرات مخرب آنتی‌بیوتیک‌ها